1 بگذار حدیث جزو و کل در مستی آسان نتوان رفت ز پل در مستی
2 با عشق، ز جسم عنصری دست بدار زیر آی ز اسب چارجل در مستی
1 چند باشد دل ز وصل دلربایی بینصیب چند باشد گوشم از آواز پایی بینصیب
2 رخ مپوش از من گهِ نظّاره این عیب است عیب کز سر خوان کریم آید گدایی بینصیب
1 آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان گم است چون توانم گفتنش کآنجا مرا هم جان گم است
2 کعبه گویا شد بنا در روزگار بخت ما ورنه چون در تیرگی چون چشمه حیوان گم است؟
1 بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر گذشت اشک دامانم گرفت و آتشم از سر گذشت
2 بر سر راهش ندارم لذتی از انتظار یار پنداری که امروز از ره دیگر گذشت