ره مردم بزنی هر نفس از آشفتهٔ شیرازی غزل 1212

1 ره مردم بزنی هر نفس از تلبیسی مگر ای صوفی سالوس تو خود ابلیسی

2 هدهد از شهر سبا لاف مزن صبح و مسا که سلیمان رود آنجا که بود بلقیسی

3 ذره وارند هواخواه بمهرت آفاق مگر ای جاذبه عشق تو مغناطیسی

4 نظرت وقف نشد جز بسعیدان هرگز مگر ای کوکب عشاق تو خود برجیسی

5 می توفیق بکاس است مدام آشفته تا مرا ای درم عشق تو اندر کیسی

6 مگذر از وسوسه زاهد و صوفی زعلی مرو از خلد گرت راه زند ابلیسی