بگذار که خویش را به خواری بکشم از قاآنی رباعی 22

1 ساقی امشب می پیاپی ده که من بر جای آب نذر کردستم کزین پس‌ می ننوشم جز شراب

2 منت ایزد را که شه رست از قضای آسمان ور نه در معمورهٔ هستی فتادی انقلاب

1 هرکرا دل سپیدکار بود با سیه طرگانش یار بود

2 شود از قیدکفر و دین آزاد بسته هر دل به زلف یار بود

1 امسال عید اضحی با نصرت و ظفر با موکب امیر نظام آمد از سفر

2 عید و امیر هر دو رسیدند و می‌ربود عید و امیر هر دو رسیدند و می‌ربود