بگذار، اگر چه رندم و اوباشم از عراقی رباعی 109

بگذار، اگر چه رندم و اوباشم

1 بگذار، اگر چه رندم و اوباشم تا خاک سر کوی تو بر سر پاشم

2 بگذار، که بگذرم به کویت نفسی در عمر مگر یک نفسی خوش باشم

عکس نوشته
کامنت
comment