مبادا رو کسی زان قبلهٔ از حزین لاهیجی غزل 395

1 مبادا رو کسی زان قبلهٔ ابرو بگرداند که کافر می شود، از قبله هرکس رو بگرداند؟

2 درین وادی به حسرت مردم و چشم از صبا دارم که گردم را به گردکعبهٔ آن کو بگرداند

3 محبت روشناس شهر عشقم کرد و می خواهد دل رسوا، مرا درکوچهٔ گیسو بگرداند

4 به رغم عاشقان تاکی کند با بوالهوس گرمی الهی خوی او را عشق آتش خو بگرداند

5 سبوی غنچه را بر طاق نسیان می نهد بلبل اگر جام نگاه، آن نرگس جادو بگرداند

6 منم عاشق، به غیری جلوه ضایع می کنی تاکی؟ عنان ناز را کاش آن قد دلجو بگرداند

7 حزین افسرده ای، آهنگ گلزار محبّت کن مزاج شعله را، آب و هوای او بگرداند