از غمره تو ترک کند کسب از آشفتهٔ شیرازی غزل 1105

1 از غمره تو ترک کند کسب رهزنی زلفت به بت فکنده لباس برهمنی

2 زلفت به پیش خط تو خم گشته آنچنانک خیره بتو جوان نگرد پیر منحنی

3 کبر و منی زسر بهل از خود سبک برآی کازما و و من برون کندت رطل یکمنی

4 ابرو کمان و زلف کمند و مژه چو تیر اسباب تست جمع پی صید افکنی ‏

5 از بیم تیر غمزه جوشن شکاف تو داود وار خط برخت کرده جوشنی

6 سنگین دلان زتیر نگاهت به بیم از آن در سنگ خاره کند تیر آهنی

7 ای عشق ریشه کن چه سپر پیشت آورم صبر ار بود چو کوه زجایش تو بر کنی

8 جامی بده زمیکده حب مرتضی کاشفته را رها کند از دنیی دنی