1 ز آئینهٔ دل چو زنگ اغیار زدود نه جامه سفید ساز و نه خرقه کبود

2 چون اهل زمان نه‌ایم در قید فنا ما فانی مطلقیم در عین وجود

1 هر دل که رهین تن بود او دل نیست در عالم دل خبر ز آب و گل نیست

2 راهی نبود که او بمنزل نرسد جز راه محبت، که در او منزل نیست

1 همه دردم همه داغم همه عشقم همه سوزم همه در هم گذرد هر مه و سال و شب و روزم

2 وصل و هجرم شده یکسان همه از دولت عشقت چه بخندم چه بگریم چه بسازم چه بسوزم