با من چو بخندید خوش آن در خوشاب از فلکی شروانی رباعی 2

1 بد دوش چه راز، با که، با یار مرا پنهان ز که، از خصم، چه انکار مرا

2 داد از چه، ز لب، بوسه بسیار مرا برد از چه، ز دل، بد آنچه تیمار مرا

1 هوای فاخته رنگست و ابر بلبل فام بریز خون خروس ای نگار کبک خرام

1 ناکرده وداع از بر دلدار شدم دور نزدیک شدم با غم و از یار شدم دور

2 هر بار کز او دور شدم صبر و دلم بود واکنون ز دل و صبر به یکبار شدم دور