آخر ای دوست بمردم از حکیم نزاری قهستانی غزل 295

1 آخر ای دوست بمردم ز غمت درمان چیست رازِ دل فاش کنم یا نکنم فرمان چیست

2 جور و بی داد مکن بیش و بترس از داور کشتۀ عشق توم خونِ مرا تاوان چیست

3 ظاهرم می نگری مجتمعم می بینی بی خبر زان که ز هجران توم بر جان چیست

4 بوسه یی بخش به من تا بدهم جان به عوض گرچه داند همه کس فرق ازین تا آن چیست

5 تیرِ خون ریزِ مژه بر هدفِ جانم اگر نه تو انداخته ای بر جگرم پیکان چیست

6 بت پرستم به همه حال چو در بند توم پس چو کافر شدم اندیشه ام از ایمان چیست

7 گر ز ادراکِ بشر نیست برون کعبۀ عشق عقلِ بی چاره فرو مانده چه و حیران چیست

8 عالمی خلق فرو رفت و نیامد بر سر کس ندانست که این بادیه را پایان چیست

9 عشق با حاسدِ من گفت که ای بی معنی سرزنش کردن و تشنیع زدن هم سان چیست

10 گر به جانت رسد از دودِ نزاری اثری روشنت گردد کاین صاعقۀ سوزان چیست