لعل لب او که از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 291

1 تا تنگ دلم جای تو خوش پسرست الحق ز خوشی دلم چو تنگ شکرست

2 جانا چو شکر ز تنگت ارنا گزرست دردست من آی کز دلم تنگ ترست

1 نام تو برم زبان بیاساید یاد تو کنم روان بیاساید

2 در بر گیرم ترا سرا پایم تا مغز در استخوان بیاساید

1 خبر گل بچمن می آرند مژده جان وی تن می آرند

2 نقش بندان ربیعی آبی با رخ کار چمن می آرند