کنیت از رضاقلی خان هدایت تذکرهٔ ریاض العارفین 136

کنیت و نام آن جناب ابوحامد محمد و لقبش حجة الاسلام. از مشاهیر علما و محققین عرفاست. وی برادر مهتر شیخ احمد غزالی است. معارضات ایشان مشهور است و در کتب متداوله مذکور. به قول ابن خلکان از قُرای طوس است و اگرچه در اوایلِ حال، جناب شیخ طالب علم قال و سالب طریق حال می‌بود ولیکن آخرالامر به حقیقت حال اهل ذوق پی برده، به حقیقت طریقهٔ عارفین اقرار آورده و صاحب مقامات عالیه گردید.خود گفته است که با اینکه من به اغلب و اکثر علوم عالم بودم تا به خدمت جناب شیخ ابوعلی فارمدی و سایر اهل حال رجوع ننمود، حلِّ غوامض و بسط قبایض من حاصل نگردید. غرض، جناب شیخ رحمة اللّه علیه محققی است بی بدیل و مدققی است بی عدیل. گویند عدد رسالاتش به نهصد ونود و نه رسیده. احیای علوم و کیمیای سعادت از اوست. پنجاه و چهار سال عمر یافت و در سنهٔ ۵۰۵ به جنت شتافت. از اوست: ,

2 گفتم دلاتو چندین بر خویشتن چو پیچی با یک طبیب محرم این راز در میان نه

3 گفتا که هم طبیبی فرموده است این را گر مهرِ یار داری صدمُهر بر زبان نه

4 کس را پسِ پردهٔ قضا راه نشد وز سِرِّ قدر هیچ کس آگاه نشد

5 هر کس ز سر قیاس چیزی گفتند معلوم نگشت و قصه کوتاه نشد

6 ما جامه نمازی به سر خم کردیم وز خاک خرابات تیمم کردیم

7 شاید که درین میکده‌ها دریابیم آن یار که در صومعه‌ها گم کردیم

8 خاکِ در کس مشو که گردت خوانم گر خود همه آتشی که سردت خوانم

9 تا تشنه‌تری به خلق محتاج تری سیر از همه شو تا سره مردت خوانم