گل کی نهد از ناز قدم بر از جویای تبریزی غزل 795

1 گل کی نهد از ناز قدم بر سر بلبل باشد به چمن سایهٔ گل افسر بلبل

2 دریاب در این باغ بهار دم عیسی غافل مشو از نالهٔ جان پرور بلبل

3 جز بادهٔ بویت نشود دفع خمارم شد نکهت گل صندل درد سر بلبل

4 از آه من امروز چه گلها که توان چید آتش به دل افروخت صدای پر بلبل

5 چشمم ز خیال تو گلستان ارم شد مد نگهم رشتهٔ بال و پر بلبل

6 امشب همه شب دیده دلم خواب پریشان بوده است مگر بالش من از پر بلبل

7 جویا زده ناخن به دلم مصرع بینش هر قطرهٔ شبنم شده چشم تر بلبل