شاهنشها ! حقیقت اسبی که از عرفی شیرازی قطعه 27

1 شاهنشها ! حقیقت اسبی که داده ای بشنو زلطف تا برسانم بعز عرض

2 درویش بیعصاش نگیرد زمن بمفت طرار مفلسش نستاند زمن بقرض

3 پیراست و علتی بخوراکش فزوده ام آری بود رعایت پیر علیل فرض

4 گرشیهه ای زند بجوانی ستایمش ورنقطه ای رود کنمش نام طی ارض

5 مهمیز میزنم بوی از صبح تابشام تا نیم گام میرود آنهم بپای فرض

6 هستم بر او سوار و بمعنی پیاده ام گامی بطول میزدم اکنون زنم بعرض