مهربانی ز دلستانم از جهان ملک خاتون غزل 308

1 مهربانی ز دلستانم نیست میل دل جز به دوستانم نیست

2 شب وصل تو از خدا طلبم غیر ازین هیچ داستانم نیست

3 بی قد و قامت چو شمشادت رغبت و میل بوستانم نیست

4 بی رخ چون گل تو ای گلبوی هیچ پروای گلستانم نیست

5 من ز جانت مرید و معتقدم قسمی جز بر آستانم نیست

6 در شب هجر غیر مردم چشم در جهان هیچ پاسبانم نیست

7 نازنینا ملاذ من به جهان غیر آن خاک آستانم نیست