1 خسروا این امیر کرمان چند کفن خود چو کرم پیله تند

2 خیل کرمان تو مورگیر و ملخ با سلیمان و ملک او چه زند

3 آفرین بر ثبات و حلم تو کو پشت کوه از شکوه می‌شکند

4 صبر ایوبی تو کرمان را من بر آنم که زود بر فکند

5 گور اگر با پلنگ جوید جنگ گور خود را بدست خویش کند

6 عقل داند که عاقبت چه بود روبهی را که قصد شیر کند