1 خسرو شیرین لبان توئی بشمایل کعبه کوی تو قبله گاه قبایل

2 شایدت ار مصریان شوند زلیخا یوسف عصری بتا بشکل و شمایل

3 حالت مجنون بجو نه حکمت لقمان عشق بود برق کشت زار فضایل

4 گر تو بخوانی بگو که راندم از در ور تو برانی که خواندم بوسایل

5 حسن تو مستغی از دلیل حکیمان پرتو خور بر صفای اوست دلایل

6 چشم بدان دور کرده اند زرویت تیر نظر دوز و جادوان حمایل

7 وه که زیاد تو این صفت نشود دور تو همه مستوحشی و ما همه مایل

8 لیلی و عذرا توئی و سلمی و شیرین رفته به تغییر در لباس اوایل

9 نقش تو بر چشم تر نماند و شگفت است نقش تو آب و نشد زحادثه زایل

10 از پی تعویذ چشم بد شبی از مهر دست بگردن در آرمت بحمایل