1 خوی ترکان همه مایل به جفا و ستم است آزمودیم بسی، ترک وفادار کم است

2 این بلایی ست نه ترکی ست به دنباله ی چشم دل ز ما برد و گر جان بجهد مغتنم است

3 پیش او هم چو منی را چه محل باشد و قدر خاصه ترکی که چنین معتبر و محتشم است

4 همچو من صد بکشد طره ی ترکم روزی آخر آن سرزده زنگی بچگان را چه غم است

5 گر کند مملکت حسن مسلم چه عجب ترک را دست ظفر بر عرب و بر عجم است

6 گر رخ ترک پری چهره موذن بیند نیمه شب بانگ برآرد که مگر صبحدم است

7 گر چه هم صحبت عفریت غریب است پری نسبت ترک و رقیبش به وجود و عدم است

8 ترک را عادت و خو غارت و قتل است ای یار هر که با ترک رود ترک سر اول قدم است

9 راه پیمای نزاری اگرت حج باید گل ستان حرم و خار مغیلان به هم است