1 خسروا جز دل من بنده که خود قابل نیست کو خرابی که نه در ملک تو آباد بود

2 شکوه ها دارم اما ز فلک زان که فلک یار اوباش شود یاور اوغاد بود

1 چل روز ترا جایگهی تیره دهم چوب گل و شور بای به، جیره دهم

2 گر ، به نشدی بالله اگر من باشم زنجیر کنم ترا نه زنجیره دهم

1 ای بدیع آهسته‌تر رو، بس بدیع است این که تو، شعر چون من شاعری را شاهد خود می‌کنی

2 من چنان گویم که: حرف زشت را زیبا کنم تو چنان گویی که: لفظ خوب را بد می‌کنی