1 خان والا نژاد ابراهیم که علی را به جان و دل بنده است
2 آنکه نور غلامی مولا از جبینش چو مهر تابنده است
3 بر دل اوست مهر مهر علی گوهر ذاتش الحق ارزنده است
4 بر وجودش فنا نیابد دست به دم مرتضی علی زنده است
1 در عشق دل چو مخزن اسرار شد مرا آئینه تجلی دیدار شد مرا
2 از بس نهان ز درد تو در گرد کلفتم رنگ شکسته رخنهٔ دیوار شد مرا
1 فروغ بادهٔ لعلی برافروزد چو رنگش را نقاب از پرنیان گل سزد حسن فرنگش را
2 نگاه نازپرورد تو بر کهسار اگر افتد به چشم شوخی مژگان بود رگهای سنگش را
1 بیا از قید بیدردی دمی آزاد کن ما را ز درد ساغر غم ای محبت شاد کن ما را
2 نوشتم در وصیت نامهٔ طومار آه خود که صیدی را به خون غلطان چو بینی یاد کن ما را