خلف الصدق شیخ محمدلاهیجی است که صاحب شرح گلشن است. وی به شیخ زادهٔ لاهیجی معروف بوده و چندی خدمت شاه اسماعیل صفوی را نموده. شاه مذکور او را به رسالت نزد محمدخان شیبانی فرستاده. وی در آن مجلس داد فصاحت داده. آخر عزلت گزیده و در سنهٔ ۹۲۷ در شیراز فوت گردید. اشعار خوب دارد. این رباعیات از ایشان است: ,

2 گر چشم گشایم به جمال توخوش است ور دیده ببندم به خیال تو خوش است

3 هیچ ازتو بجزفراق تو ناخوش نیست وان نیز به امید وصال تو خوش است

4 نقش صور جهان فدایی هیچ است اویی و تویی منی و مایی هیچ است

5 چون آینهٔ جهان نمایی هیچ است خود هیچی و هرچه می‌نمایی هیچ است

6 خلقم اگر آشنای خود می‌خواهند الحق سپر بلای خود می‌خواهند

7 خود را ز برای ما نمی‌خواهدکس ما را همه از برای خود می‌خواهند

8 عاشق من و دیوانه من و شیدا من شهره من و افسانه من و رسوا من

9 کافر من و بت پرست من ترسا من این‌ها من و صد بار بتر زین‌ها من