خضر اگر بر لب کس منت آبی از عرفی شیرازی مثنوی 72

1 خضر اگر بر لب کس منت آبی دارد بگذر از چشمه حیوان که سرابی دارد

2 التفاتش بلب تشنه ما نیست دریغ هر که جام سخن زهر عتابی دارد

3 همه عاشق نکند دست بزلف تو دراز سر جنون شوری و هر سلسله تابی دارد

4 لن ترانی شنود مهتر ما بی ارنی این حدیث ست که هر حرف جوابی دارد

5 برگ گل را ندهد زحمت دیبا و حریر آن که چون حیرت دیدار نقابی دارد

6 آسمان گر بجدل پای در آرد برکاب رخش ما نیز عنانی و رکابی دارد

7 نظم عرفی تر و تازه ست بگلزار وجود خار و گل هر چه دهد حسن شبابی دارد