کو جان که ز بیداد فلک خسته از مجد همگر رباعی 358

1 سر آن ندارد این دل که ز عشق سر ندارد سر عشق می نگیرد به خودم نمی گذارد

2 چو تنوره ئیست ز آتش تن من ز گرمی دل خنک آن تنی ست باری که دلی چنین ندارد

1 خبر دهید مرا کآن پسر خبر دارد که کار من زغمش روی در خطر دارد

2 خبر ندارم در عشق او ز کار جهان ولی جهان ز من و کار من خبر دارد

1 تالعل تو سنگبار باشد بس دیده که اشکبار باشد

2 در بحر غم تو هر که افتد در آرزوی کنار باشد