کرا آن زهره و این راستگوئی از امامی هروی غزل 22

1 کرا آن زهره و این راستگوئی که گوید او توئی، بی شک تو اوئی

2 ترا چشم معانی احول آمد خیالت ز آن کند باوی دو روئی

3 تو آب روشنی بیرون چشمه نداری جنبشی تا در سبوئی

4 سبو شکن مترس اینک لب جوی چو در جو امدی مطلق تو جوئی

5 ازین صورت یکی را چون شناسی؟ که تا دست از دو عالم در نشوئی

6 حقیقت را دو عالم یک نشنانست بگویم چیست، زشتی و نکوئی