پاس ادب به حد کفایت نگاه دار
- 1
- 2
- 3
- 4
1 پاس ادب به حد کفایت نگاه دار خواهی اگر ز بی‌ادبان یابی ایمنی
2 با کم ز خویش هرکه نشیند به دوستی با عز و حرمت خود خیزد به دشمنی
3 در خون نشست غنچه که شد هم‌نشین خار گردن فراخت سرو ز بر چیده دامنی
4 افتاده باش لیک نه چندان که همچو خاک پامال هر نبهره شوی از فروتنی