1 کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانیم سواد خوان الف قامتان مژگانیم

2 ز من حکایت مجنون و کوهکن بشنو که ما فلک زدگان، طفل یک دبستانیم

3 ز بخت ماست که ما را زمانه نشناسد اگرچه سوده ی قندیم، در نمکدانیم

4 ز قید چرخ به مستی کنیم فکر گریز که باده پرتو مهتاب و ما غلامانیم

5 طریق کار جهان را ز ما چه می پرسی نه ایم خضر، که مجنون این بیابانیم

6 ندیده گلشن روحانیان چه می دانی که در سفال فلک، خوش نشین چو ریحانیم

7 بود به سایه ی ما هرکجا اسیری هست به تنگنای جهان ما چراغ زندانیم

8 سلیم، ظاهر ما را مبین، به باطن بین که دوست آینه و ما چو آینه دانیم