1 کریم طبع سخی دل کسی بود کانعام به دست خویش کند گاه و گاه بفرستد

2 اگر به شهر بود خود عطای او نقدست وگرنه نباشد از آن جایگاه بفرستد

3 چو آفتاب که چون حاضرست نور دهد چو گشت غایب، بر دست ماه بفرستد

4 توقعّست کز آنجا که دلنوازی تست رسوم خادم داعی بگاه بفرستد