«کان الله » گفت و «کان الله از قاسم انوار غزل 572

1 «کان الله » گفت و «کان الله له » وصف مستان طریقت در وله

2 یعنی از هستی خود فانی بباش بعد از آن خوش رو، که روشن گشت ره

3 راه روشن شد ز فیض آفتاب زنگ ظلمت رفت با روی سیه

4 رمز اسرار طریقت فهم کن وارهان جان را ز قلب ناسره

5 چل چله بنشست صوفی، ره نیافت چلچله بهتر بود زان چل چله

6 خانه وا پرداز از غیر حبیب دور از انصافست یار ده دله

7 قاسمی در بند زلف یار ماند خوش بود دیوانگان را سلسله