1 کین میکشد زمانه ز من آری از ملوک خصمان چو دست یابند از بیم کین کشند
2 مسکین ندانم ار لگدی بر فلک زنم روزی که پر دلان قدم اندر زمین کشند
3 او تیغ میزند که لئیمان چنین کنند من صبر می کنم که کریمان چنین کشند
اولین نفری باشید که نظر میدهید
این شعر چه حسی در تو زنده کرد؟ برداشتت رو بنویس، تعبیرت رو بگو، یا پرسشی که در ذهنت اومده رو مطرح کن.
1 فسانه گشت بیک بار داستان کرم بریده شد پی حاجت ز آستان کرم
2 برون ز قبه میناست بارگاه وفا ورای خانه عنقاست آشیان کرم
1 اکنون که تر و تازه بخندید نوبهار ما و سماع و باده رنگین و زلف یار
2 بی زلف یار و باده رنگین و بی سماع خود آدمی چگونه زید وقت نوبهار
1 ای مبارک بنا چه خوش جائی که همی سر به آسمان سائی
2 چشم را بس بلند بارگهی طبع را برگشاده صحرائی
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به