کاملی گفتست از عطار نیشابوری مصیبت نامه 12

1 کاملی گفتست میباید بسی علم و حکمت تا شود گویا کسی

2 لیک باید عقل بی حد و قیاس تا شود خاموش یک حکمت شناس

3 دم مزن چون کن مکن مینشنوند با که گوئی چون سخن مینشنوند

4 ور کسی میبشنود اسرار تو مینشیند از حسد در کار تو

5 کوه با آن جمله سختی و وقار هرچه گوئی باز گوید آشکار

6 روی در دیوار کن وانگه خموش زانکه آن دیوار دارد نیز گوش

7 ور تودر دیوار خواهی گفت راز هست دیوار لحد با آن بساز