صلای کافری و غارت مسلمانی از قاسم انوار غزل 660

1 صلای کافری و غارت مسلمانی در آن زمان که ز رخ زلف را برافشانی

2 بدام زلف تو افتاده است این دل من گذشت عمر عزیزم درین پریشانی

3 فغان و نعره برآید ز عالم و آدم اگر تو سلسله عشق را بجنبانی

4 اگر ز مشرب عذبی ز جان و دل بشنو صدای بانگ «اناالحق » صفیر «سبحانی »

5 کنون که وقت رحیلست دل بحق بسپار که میر طبل فرو کوفت کوس سلطانی

6 اگر تو مرده نه ای، روبروی جانان آر که زنده دل شوی از جلوهای ربانی

7 ز قاسمی نفسی گر قبول خواهی کرد بهیچ حال نرنجی و هم نرنجانی