[تیر] ماهت فصل نوروزی کند از سعیدا غزل 307

1 [تیر] ماهت فصل نوروزی کند بوریاباف تو زردوزی کند

2 روز مهرت عالم آرا می شود شب نجومت مشعل افروزی کند

3 گر بگیری دست هر گم گشته ای گمرهان را او قلاوزی کند

4 گر سگی را بر در خود ره دهی او ز یمن همتت یوزی کند

5 عشق را با عقل در یک دل مکن شیر را روبه بدآموزی کند

6 درد می خواهد که پرسد خاطرم داغ می خواهد که دلسوزی کند

7 ای سعیدا هر چه می خواهی از او او ز خوان همتش روزی کند