1 ای داور زمین و زمان کز شکوه و فر اندر جهان ندیده نظیرت نظر هنوز

2 الا بر آستان جلال تو آسمان پیش کسی نبسته به خدمت کمر هنوز

3 در مدح اهل فارس سرودم قصیده‌ای کز رشک اوست شخص خرد خون جگر هنوز

4 هم اندر آن قصیده ستودم ترا چنانک از غیرتست دست حسودان به سر هنوز

5 داند خدای من‌ که نپرورده باکمال مانند او هزار صدف یک گهر هنوز

6 وآن دوحهٔ ثنا که برو باد آفرین ناورده غیر رنج و عنا برگ و بر هنوز

7 کردم سؤال خانه و الحق ندیده‌ام از این سؤال غیر مذلت اثر هنوز

8 کردی حوالتم به امیری که مام دهر آزاده‌ای نزاده چو او یک پسر هنوز

9 لیکن دو هفته بیش کنون کز تغافلش چون بدسگال جاه توام دربدر هنوز

10 باری گواه باش که جز حرف مدح او نگذشته بر زبانم حرفی دگر هنوز