1 جان را هوای روی تو بر جای جان نشست مهر توام درون دل مهربان نشست
2 گنج روان توئی و بهر تار موی تو مار شکنج بر سر گنج روان نشست
3 هر دل که از کنار تو برخاست یک زمان جان داد و از میان جهان بر کران نشست
1 عاجز شدن ای دوست ز ناز تو عجب نیست کین قاعده ناز تو جنگیست نه بازی
1 گر خصم تو را فلک غروری بدهد زآن پس که تو را ملک سروری بدهد
2 هنگام زوال ملک او باشد از آنک چون مرد خواهد چراغ نوری بدهد
1 کوشیدم و درد درد تو نوشیدم کردی تو جفا و من فرو پوشیدم
2 کمتر شدی ار چه بیشتر کوشیدم گوئی که به آتش آب می جوشیدم