ای جان جهان را مدد از لطف دمت از کمال‌الدین رباعی 179

1 عکس رخ تو چون بر فلک می افتد مه در دویی خویش بشک می افتد

2 رخسارۀ لعل بر رح زردم نه کان رنگ برین رنگ خشک می افتد

1 تاب جمال تو آفتاب ندارد با خم زلفت بنفشه تاب ندارد

2 کرد دلم شب خوش خیالت از یراک دیده درین عهد چشم خواب ندارد

1 زهی در حسرت آن چشم مخمور فتاده نرگس سرمست رنجور

2 سخن در لعل تو عقلست در جان قدح در دست تو نور علی نور