جان ببوی وصل یار از کعبه تا بتخانه رفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 جان ببوی وصل یار از کعبه تا بتخانه رفت دل بیاد چشم او در کنج هر میخانه رفت
2 زاهدا،در دور چشم مست یار از باده گوی دور ساقی باد باقی! نوبت افسانه رفت
3 سرخ شد گل درچمن چون خون بلبل را بریخت تا چرادر خون او شوریده دیوانه رفت؟
4 کشت درویشان بیدل را و دین شکرانه خواست گر بدین راضی شد ازما،یار درویشانه رفت
5 از زبان شمع روشن می شود بر عاشقان حالتی کز سوز شبهابر سر پروانه رفت
6 چشم مستش عاشقان را در سماع آورددوش راستی را،درسماع عاشقان مستانه رفت
7 بعد توبه رفت قاسم کاسه دردی بدست بر سر پیمانه آمد،در سر پیمانه رفت