ای جان و جهان، جهان و جان از قدسی مشهدی رباعی 572

1 نشسته بر سر کویی و فتنه بر پا نیست ز حیرت تو کسی را به جنگ پروا نیست

2 ز چشمم از به کناری، نشو ز طوفان امن کنار چشم من است این، کنار دریا نیست

1 خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را آتش گل است دیده گلشن‌ندیده را

2 تا آب دیده خون نشود بر زمین مریز در شیشه واگذار می نارسیده را

1 هرچند در میانه اخوان تمیز نیست داند خرد که مصر سخن بی عزیز نیست

2 سررشته سخن همه چیز آورد به دست چون بنگری برون ز سخن هیچ چیز نیست