ای جرس، سوی سفر هر لحظه از سلیم تهرانی غزل 874

1 ای جرس، سوی سفر هر لحظه آوازم مکن بی پر و بالم، عبث تکلیف پروازم مکن

2 چون گره، سررشته ی عمرم به دست بستگی ست دشمن من گر نه ای، از دوستی بازم مکن

3 کرد رسوا این می مردآزما منصور را راز خود با من مگو ای عشق، غمازم مکن

4 در قفای رهروان فریاد کردن شرط نیست د بیابان جنون ای خضر آوازم مکن

5 صیقل دل، صحبت آزادگان باشد سلیم جز به چوب بید چون آیینه پردازم مکن