جانا چه بود که خاطری از حزین لاهیجی رباعی 1256

1 چند به غمزه خون کنی خاطر ناشکیب را بر رگ جانم افکنی، طرّهٔ دلفریب را؟

2 این ستم دگر بود، کز تف خوی گرم تو گریه به کام دل نشد، عاشق بی نصیب را

1 مژده یاران که ازین منزل ویران رفتم رستم از جسم گران، از پی جانان رفتم

2 ای هزاران هوادار نفیری بزنید جستم از قید قفس، سوی گلستان رفتم

1 بنواز مغنی، دل غم پیشهٔ ما را از شعله بشو دفتر اندیشهٔ ما را

2 آن آتش سوزنده که پنداشتمش گل ازجلوه به هم سوخت، رگ و ریشهٔ ما را