1 تا چند دلم را به غمی رام کنی در سلسله زلف تو در دام کنی

2 در چین سر زلف تو گوش امید تا چند چو روزه دار بر شام کنی

1 مرا با درد عشقت غم نباشد که ما را چون تو دلبر کم نباشد

2 تو رفتی بر سرم یاری گزیدی بتر زاین پیش ما ماتم نباشد

1 گل گفت چو من گلی کجا در چمنست یا رنگ کدام لاله گویی چو منست

2 نسبت به شقایقم مکن کان مسکین دل سوخته و نزار و خونین دهنست