1 ازمی شوق جمال روی جانان همچو من مست و لایعقل بعالم کم توانی یافتن

2 میزند برجان و دل هر دم دو صد تیر جفا ترک چشم مست خونخوار پرآشوب فتن

3 رخت جان و دین و دنیا را بغارت می برد چون سپاه عشق در ملک دل آرد تاختن

4 ای دل ار معشوق جوئی دین و دنیا را بباز شرط راه عشق باشد هرچه داری باختن

5 نور ایمان جهان افروز خورشید رخش گشت پنهان در نقاب کفر زلف پرشکن

6 پرده از رخ برفکن بنما به مشتاقان جمال در نقاب زلف تا کی روی پنهان داشتن

7 تا که بیند روی معشوق از پس پرده عیان در شکن زلف باشد جان عاشق را وطن

8 پاو سرگم کرد عاشق از جفای عشق یار در ره معشوق باید بی سر و بی پا شدن

9 تا اسیری گشته ام حیران حسن نوربخش فارغ از فکر جهانم بیخبراز جان و تن