جهدی بنما تا بشناسی حق از همام تبریزی رباعی 2

1 در شهر بگویید چه فریاد و فغان است آن سرو مگر باز به بازار روان است

2 قومی بدویدند به نظاره رویش وان را که قدم سست شد از پی نگران است

1 بجز از صورت آراسته چیزی دگر است که آفت اهل دل و فتنه صاحب‌نظر است

2 قد افراشته و روی نکو خواهد دل در تو چیزی است که زین هر دو دلاویزتر است

1 غرض ز دیدن شام و دیار مصر و حجاز اگر حضور عزیزان بود زهی اعزاز

2 به راه دوست گرت عزم اشتیاق بود برو که راحت جان است رنج راه دراز