1 جهان لطف و کرم تاج ملک خواجه علی توئی که کس ز تو شد هر که در زمانه کس است

2 طبیعتی است در احیای مکرمات ترا که هست خاصیتش آنکه عیسوی نفس است

3 بجز خیال کسی شبروی نیارد کرد در آن دیار که سر پاس پاس تو عسس است

4 بهر مهم که نهد رای تو قدم در پیش هزار منزل ازو آفتاب باز پس است

5 سخن سرای که وردش ثنای تو نبود میان اهل سخن هرزه لای چون جرس است

6 مرا تو آنچه بتشریف داده ئی همه عمر ز بهر فخر بر ابنای روزگار بس است

7 ولیک طوطی طبعم که طوطی ملکوت بجنب او چو بنزد همای خرمگس است

8 از آنکه بال و پری نیستش مناسب حال فتاده اکثر اوقات دربن قفس است

9 ببخش بال و پری از مثال ترخانیش که در هوای تو پرواز کردنش هوس است

10 کنون که دسترست هست دستگیرش باش مده ز دست مر اینوقت را که دسترس است