1 جفا مکن که جفا رسم دلربائی نیست جدا مشو که مرا طاقت جدائی نیست

2 مدام آتش شوق تو در درون منست چنانکه یکدم از آن آتشم رهائی نیست

3 وفا نمودن و برگشتن و جفا کردن طریق یاری و آئین دل ربائی نیست

4 ز عکس چهرهٔ خود چشم ما منور کن که دیده را جز از آن وجه روشنائی نیست

5 من از تو بوسه تمنی کجا توانم کرد چو گرد کوی توام زهرهٔ گدائی نیست

6 به سعی دولت وصلت نمیشود حاصل محققست که دولت به جز عطائی نیست

7 عبید پیش کسانی که عشق میورزند شب وصال کم از روز پادشاهی نیست