ای ایزد از لطافت محضت از انوری ابیوردی غزل 258

1 ای ایزد از لطافت محضت بیافریده واندر کنار رحمت و لطفت بپروریده

2 لعلت به خنده توبهٔ کروبیان شکسته جزعت به غمزه پردهٔ روحانیان دریده

3 بر گلبن اهل چو تو یک شاخ ناشکفته در بیشهٔ ازل چو تو یک مرغ ناپریده

4 مشاطگان عالم علوی ز رشک خطت حوران خلد را به هوس نیل برکشیده

5 ای سایهٔ کمال تو بر شش جهت فتاده واوازهٔ جمال تو در نه فلک شنیده

6 ای از خیال روی تو اندر خیال هرکس ماه دگر برآمده صبحی دگر دمیده

7 در آرزوی سایهٔ قد تو هر سحرگه فریاد خاک کوی تو بر آسمان رسیده

8 ما را به رایگان بخر از ما و داغ برنه ای درد و داغ عشق ترا ما به جان خریده