1 ایزد مرا چو خلعت هستی شعار کرد جان و جمال و جاه و جوانی و خیر داد

2 گفتم که شکر آن به عبادت کنم ادا خود شر نسل بوالبشرم بازیئی نهاد

3 کآمال این جهان ز نهیبم بشد ز دست واعراض آن جهان ز فریبم بشد زیاد

4 وز بهر حفظ مال و سر از بیم دشمنان از روزگار خویش نگشتم به عمر شاد

5 گاه شباب کام جوانی نیافتم از غدر و غمز و غفلت پیران بدنهاد

6 و امروز گاه پیری و لرزان و خائفم از ظلم نفس شوم جوانان سگ نژاد

7 گوئی که ایزدم جهت محنت آفرید مانا جهانم از قبل جور و ظلم زاد