دشت را از جلوه اش رشک گلستان از جویای تبریزی غزل 826

1 دشت را از جلوه اش رشک گلستان دیده ام گل به دامان هوا از گرد جولان دیده ام

2 داشت امشب یاد گرمیهایش دل را در میان تا سحر پروانه ای را در چراغان دیده ام

3 گشت در پیری بهار خاطرم یاد کسی فیض شام وصل را در صبح هجران دیده ام

4 بر کنار جوی چاک دل به رنگ نخل آه سرو یاد قامت او را خرامان دیده ام

5 باز دل را در غم هجران گل پیراهنی غنچه آسا تکمهٔ چاک گریبان دیده ام