هرگز نرسیده‌ام من از شیخ بهایی دیوان اشعار 1

آثار شیخ بهایی

شیخ بهایی

آثار شیخ بهایی

شعربعدی

285 / 1

شعر قبلی

خانه / آثار شیخ بهایی / دیوان اشعار شیخ بهایی / مستزاد در دیوان اشعار / دیوان اشعار شماره 1

1 هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان، روزی به امید

2 وز بخت سیه ندیده‌ام، هیچ زمان، یک روز سفید

3 قاصد چو نوید وصل با من می‌گفت، آهسته بگفت

4 در حیرتم از بخت بد خود که چه سان؟ این حرف شنید

آثار شیخ بهایی

شعر شعر کهن دیوان اشعار آثار شیخ بهایی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از شیخ بهایی

1 دنیا که دلت ز حسرت او زار است سرتاسر او تمام، محنت‌زار است

2 بالله که دولتش نیرزد به جوی تالله که نام بردنش هم عار است

1 آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست

2 حال متکلم از کلامش پیداست از کوزه همان برون تراود که در اوست

1 فصاد، به قصد آنکه بردارد خون می‌خواست که نشتری زند بر مجنون

2 مجنون بگریست، گفت: زان می‌ترسم کاید ز دل خود غم لیلی بیرون

شعربعدی

285 / 1

شعرقبلی