هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان، از شیخ بهایی دیوان اشعار 1

1 هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان، روزی به امید

2 وز بخت سیه ندیده‌ام، هیچ زمان، یک روز سفید

3 قاصد چو نوید وصل با من می‌گفت، آهسته بگفت

4 در حیرتم از بخت بد خود که چه سان؟ این حرف شنید