تا به در میکده جا کرده‌ام از فروغی بسطامی غزل 313

1 تا به در میکده جا کرده‌ام توبه ز تزویر و ریا کرده‌ام

2 خرقهٔ تقوی به می افکنده‌ام جامهٔ پرهیز قبا کرده‌ام

3 خواجگی از پیر مغان دیده‌ام بندگی اهل صفا کرده‌ام

4 کام خود از مغبچگان جسته‌ام درد دل از باده دوا کرده‌ام

5 یک دو قدح می به کف آورده‌ام رفع غم و دفع بلا کرده‌ام

6 چشم طمع از همه سو بسته‌ام قطع امید از همه جا کرده‌ام

7 رخش سعادت به فلک رانده‌ام روی تحکم به قضا کرده‌ام

8 از اثر خاک در می فروش خون بدل آب بقا کرده‌ام

9 از زره زلف گره‌گیر دوست عقده ز کار همه وا کرده‌ام

10 همت مردانه ز من جو که من خدمت مردان خدا کرده‌ام

11 دوش فروغی به خرابات عشق انجمن عیش بپا کرده‌ام