گرفتم همچو افلاطون شوی از جویای تبریزی غزل 458

1 گرفتم همچو افلاطون شوی عاقل چه خواهی شد نگردیدی چو مجنون گر ز خود غافل چه خواهی شد

2 تو بیرون گرد بزم قدسی و گم کرده ای خود را شوی گر محرم خلوت سرای دل چه خواهی شد

3 زخود پرواز اگر کردی تذرو گلشن قدسی وگر ماندی به رنگ سبزه پا در گل چه خواهی شد

4 عنان نشئه ات را گر نگهداری قدح نوشی تصور کن شدی از باده لایعقل چه خواهی شد

5 زخود یک ره سفر کن تا به بزم قدس ره یابی وگر صد سال در دنیا کنی منزل چه خواهی شد

6 ترا غفلت چنین با خویش دارد آشنا جویا نگشتی گر ز خود بیگانه‌ای غافل چه خواهی شد