1 منم که یافته ام ذوق صحبت غم را به صبح عید دهم وعده ی شام ماتم را

2 ز لاف صبر بسی نادمیم، طعنه مزن مروت که ملامت بلاست ملزم را

3 به لذت ابد ار زنم او دلا مژده که داد بی اثری انفعال مرهم را

4 هوای باغ محبت به غایتی گرم است که هیچ سبزه ندیده است روی شبنم را

5 قبول عشق عنانم گرفت عرفی برد به خلوتی که تصور نبود محرم را